Tα βλαστοκύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος ξύπνησαν παιδί που βρίσκονταν σε στάδιο παρατεταμένου κώματος, λόγω καρδιακής ανακοπής
TA ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΟΠΛΑΚΟΥΝΤΙΑΚΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΞΥΠΝΗΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΕ ΣΤΑΔΙΟ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΥ ΚΩΜΑΤΟΣ, ΛΟΓΩ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ
Δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του διεθνούς ιατρικού περιοδικού Case Reports in Transplantation (Μάιος 2013) περίπτωση παιδιού με εγκεφαλική παράλυση, η οποία προκλήθηκε το 2008 λόγω ανακοπής από σοβαρή συγγενή καρδιοπάθεια. Το παιδί επί 25 λεπτά ήταν κλινικά νεκρό και οι πιθανότητες επιβίωσής του ήταν λιγότερες από 6%. Μετά το επεισόδιο αυτό το παιδί ήταν σε πλήρη μηχανική υποστήριξη, δεν είχε καμία επαφή με το περιβάλλον, παρέμεινε παράλυτο και με μεγάλες εγκεφαλικές βλάβες, όπως διαπιστώθηκε από την μαγνητική τομογραφία. Οι γονείς είχαν φυλάξει τα βλαστοκύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος κατά τη γέννησή του και οι θεράποντες γιατροί τα χορήγησαν ενδοφλέβια 9 εβδομάδες μετά το επεισόδιο της ανακοπής. Δύο μήνες αργότερα το παιδί παρουσίασε σημαντική πρόοδο, μπορούσε να δει, να καθίσει, να χαμογελάσει και να προφέρει λίγες λέξεις. Τέσσερις μήνες αργότερα το παιδί μπορούσε να φάει μόνο του, να περπατήσει με βοήθεια και να σχηματίζει προτάσεις με πάνω από τέσσερις λέξεις. Η κλινική εικόνα του παιδιού ήταν τελείως αντίθετη από αυτή που οι γιατροί περίμεναν. Συνήθως μήνες μετά από τέτοιο επεισόδιο οι γιατροί περιμένουν πολύ μικρή ανάκτηση της συνείδησης και η πρόγνωση συνήθως είναι κακή. Αν και είναι επιστημονικά δύσκολο να εξηγηθεί ο τρόπος της δράσης των βλαστοκυττάρων και η πλήρης ανάνηψη του ασθενούς, σαφώς όμως η βελτίωσή του οφείλεται στη χορήγηση των βλαστοκυττάρων και όχι στις κλασικές μεθόδους αποκατάστασης που συνήθως χρησιμοποιούνται για αυτούς τους ασθενείς. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε όλοι οι ασθενείς με εγκεφαλικό θάνατο θα απένιπταν μετά από φυσιοθεραπεία.
Πειραματικές μελέτες με την χρήση του ομφαλοπλακουντιακού αίματος σε καταστάσεις ισχαιμίας του εγκεφάλου έδειξαν ότι εντός 24 ωρών από την χορήγηση τα βλαστοκύτταρα συγκεντρώνονται σχεδόν αποκλειστικά στις περιοχές του εγκεφάλου που έχουν υποστεί βλάβη και αποκαθιστούν σε σημαντικό βαθμό τις λειτουργίες. Η έγκαιρη χορήγηση, όσο το δυνατόν γρηγορότερα μετά την βλάβη, δίνει πάντα καλύτερα αποτελέσματα. Ανάλογη ανεξάρτητη μελέτη με τη χρήση του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στη θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης διεξάγεται στην Κορέα με παρόμοια αποτελέσματα και έτσι διαλύονται σιγά-σιγά οι αμφιβολίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα της χρήσης των βλαστοκυττάρων. Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε δύο μέρες μετά από ανακοίνωση νέας επιτυχημένης χρήσης βλαστοκυττάρων τα οποία εμφυτεύθηκαν μέσα στον αμφιβληστροειδή σε ασθενή με προβλήματα όρασης και παρατηρήθηκε σημαντικού βαθμού βελτίωση της όρασής του.
Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΘ