Αληθινές Ιστορίες
Χορήγηση Βλαστοκυττάρων που φυλάσσονταν στη Biohellenika για τη θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης
Η ζωή φάνηκε στην αρχή να έχει αδικήσει το ένα από τα δύο δίδυμα που ήρθαν στον κόσμο μετά από πολλές προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης. Η μητέρα ζώντας για πολλά χρόνια σε κλίμα αβεβαιότητας και αγωνίας εάν θα αποκτούσε παιδιά, ήθελε να τους προσφέρει από τη γέννησή τους όλα τα εφόδια για την μετέπειτα ζωή τους. Το πρώτο που έκανε ήταν να ζητήσει πληροφορίες από το γιατρό της για τα βλαστοκύτταρα, για τα οποία ενημερώθηκε ξεφυλλίζοντας ενημερωτικά φυλλάδια που βρήκε στο ιατρείο του. Το δεύτερο ήταν να ζητήσει περισσότερες πληροφορίες ιατρικές και πρακτικές από την Biohellenika σε τηλεφωνική ενημέρωση και αποστολή του φακέλου. Παραμονή Πρωτοχρονιάς πρόωρα και χωρίς ιδιαίτερο λόγο ξεκίνησε η διαδικασία του τοκετού, πριν η μητέρα να προλάβει να προμηθευτεί τις ειδικές συσκευασίες συλλογής του αίματος. Έτσι ξεκίνησε ο πατέρας από τη μια και η Biohellenika από την άλλη και στο μέσο της διαδρομής συναντήθηκαν επί της εθνικής οδού και παραδόθηκαν οι συσκευασίες. Την επομένη, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς οι συσκευασίες επέστρεψαν με τον ίδιο τρόπο στην Biohellenika και αυθημερόν έγινε η επεξεργασία και η κρυοσυντήρηση των κυττάρων, ενέργεια σωτήρια για τη μετέπειτα εξέλιξη. Η άμεση επεξεργασία του δείγματος είχε ως αποτέλεσμα την κρυοσυντήρηση του συνόλου των κυττάρων, χωρίς καμία απώλεια στη βιωσιμότητα τους. Αυτό εξασφάλισε από την αρχή πολλά και βιώσιμα κύτταρα που αποδείχτηκαν στη συνέχεια σωτήρια για τη ζωή της μικρής.
Πολύ σύντομα μετά τον τοκετό η μητέρα συγκρίνοντας τα δύο της παιδιά, διαπίστωσε ότι το ένα εκ των δύο υπολειπόταν και δεν συμβάδιζε στην ανάπτυξη με το άλλο. Η απορία της πάντα ήταν πώς είναι δυνατόν να υστερεί το παιδί που αμέσως μετά τον τοκετό είχε καλύτερα ζωτικά σημεία σε σχέση με αυτό που τώρα φαίνεται να εξελίσσεται πιο φυσιολογικά. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και παράγοντες ίδιας έντασης προκαλούν διαφορετικές βλάβες. Με τη πάροδο του χρόνου οι διαφορές των παιδιών μεταξύ τους μεγάλωναν και η μητέρα από πολύ νωρίς, ίσως νωρίτερα από άλλους γονείς γιατί είχε μέτρο σύγκρισης, αντιλήφθηκε την έκταση του προβλήματος και ξεκίνησε τη φυσιοθεραπεία, τη μόνη μέθοδο που θα μπορούσε να διατηρήσει τους μυς του σε καλή κατάσταση μέχρι που να μπορέσει να κάνει και κάτι άλλο.
Ακούγοντας από το περιβάλλον της για περίεργες και μη εγκεκριμένες θεραπείες σε διάφορες χώρες του κόσμου τηλεφώνησε στην Biohellenika για να πάρει ασφαλείς και έγκυρες πληροφορίες. Για πρώτη λοιπόν φορά πληροφορήθηκε ότι στο πανεπιστήμιο του Duke μια χαρισματική και τολμηρή γιατρός αιματολόγος σε συνεργασία με τον άνδρα της που είναι παιδονευρολόγος στο ίδιο κέντρο χρησιμοποιούν το αίμα του πλακούντα του ίδιου του παιδιού στις περιπτώσεις όπως και τη δική της και μάλιστα στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού. 120 παιδιά από όλο τον κόσμο σαν και το δικό της έχουν κάνει την ίδια θεραπεία και ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς. Άλλα 60 παιδιά με ανωμαλίες στη διάπλαση του εγκεφάλου επίσης έχουν χρησιμοποιήσει τα βλαστοκύτταρά τους στο ίδιο κέντρο. Έτσι ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι της οικογένειας το οποίο ολοκληρώθηκε σε πέντε μήνες συμπεριλαμβανομένων όλων των γραφειοκρατικών διαδικασιών. Το παιδί όταν έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν 31 μηνών, ηλικία κατάλληλη για τη θεραπεία.
Η Βiohellenika είναι η πρώτη ελληνική τράπεζα βλαστοκυττάρων που χορήγησε δείγμα εκτός Ελλάδος και μάλιστα σε υψηλού επιπέδου κέντρο του εξωτερικού.
Η Επιστημονική Υπεύθυνη της Biohellenika Dr. Κουζή-Κολιάκου επιμελήθηκε της αποστολής των βλαστοκυττάρων και των συνοδών εγγράφων τα οποία και παραδόθηκαν για έλεγχο στον υπεύθυνο του εργαστηρίου των μεταμοσχεύσεων της Αιματολογικής κλινικής.
Αν και επρόκειτο για δίδυμη κύηση η ποσότητα του αίματος που αρχικά συνέλλεξε ο γυναικολόγος ήταν μεγάλη και αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο αριθμός των βλαστοκυττάρων που κρυοσυντηρήθηκαν να είναι επαρκής για τη μεταμόσχευση. Τελικά χορηγήθηκαν στο παιδί βλαστοκύτταρα που αντιστοιχούσαν σε διπλάσιο βάρος από αυτό που είχε. Σε αυτόλογη χρήση η χορήγηση μεγάλου αριθμού βλαστοκυττάρων είναι ωφέλιμη για τον ασθενή, έχει καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα και δεν υπάρχει ο φόβος της απόρριψης δεδομένου ότι το παιδί χρησιμοποιεί τα δικά του βλαστοκύτταρα τα οποία είναι απόλυτα συμβατά με τον εαυτό του.
Τα βλαστοκύτταρα είχαν κρυοσυντηρηθεί σε πέντε κρυοφιαλίδια, δύο εκ των οποίων με μικρότερο όγκο προορίζονταν για ποιοτικούς ελέγχους πριν τη συνολική απόψυξη. Ο αριθμός των βλαστοκυττάρων που περιείχαν τα κρυοφιαλίδια ήταν υπερεπαρκής.
Η χορήγηση των βλαστοκυττάρων προγραμματίστηκε για τις 28/7/2009. Μία ημέρα πριν τη μεταμόσχευση το παιδί εξετάστηκε από ομάδα νευρολόγων οι οποίοι και αξιολόγησαν όλα τα κλινικά του ευρήματα τα οποία και κατέγραψαν για μελλοντική σύγκριση. Αποψύχθηκαν όλα τα κρυοφιαλίδια και τα κύτταρα χορηγήθηκαν στο παιδί ενδοφλέβια κάτω από παρακολούθηση της λειτουργίας όλων των ζωτικών του οργάνων. Το παιδί δεν παρουσίασε καμία επιπλοκή κατά τη χορήγηση, η οποία διήρκησε 10 λεπτά. Αμέσως μετά η οικογένεια έφυγε από το νοσοκομείο και επανήλθε την επομένη για να εξεταστεί το παιδί εκ νέου από την ίδια ομάδα των γιατρών. Την επομένη αναχώρησε από το νοσοκομείο και σήμερα ευρισκόμενη στην Ελλάδα διαπιστώνει καθημερινά βελτίωση στην επικοινωνία και στην κινητικότητα του παιδιού. Η όλη παραμονή του στις ΗΠΑ ήταν τρεις ημέρες και δεν παρέμεινε καμία εξ αυτών μέσα στο νοσοκομείο.
Σύμφωνα με την εμπειρία των θεραπόντων ιατρών αναμένεται από τον τρίτο μήνα βελτίωση της κινητικότητας και ελάττωση της σπαστικότητας των μυών, καθώς και βελτίωση στην επικοινωνία. Έως σήμερα το παιδί έχει παρουσιάσει εμφανή στοιχεία βελτίωσης μιας και πλέον είναι ικανό να συντάξει μικρές προτάσεις και να επικοινωνήσει με τη μητέρα του, καθώς και να χρησιμοποιεί καλύτερα τα άκρα του.
Αξιοσημείωτη είναι η παρατήρηση της μητέρας ότι μερικά από τα άλλα παιδιά έκαναν εμετούς κατά την χορήγηση και αργότερα, ενώ το δικό της ήταν απόλυτα ήρεμο και ευδιάθετο. Η αδιαθεσία των παιδιών κατά τη χορήγηση οφείλεται στις παρενέργειες της κρυοπροστατευτικής ουσίας η οποία υποχρεωτικά προστίθεται στα κύτταρα και είναι τελείως απαραίτητη για να βοηθήσει την ομαλή κρυοσυντήρησή τους. Όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος του δείγματος που κρυοσυντηρείται τόσο μεγαλύτερη ποσότητα από την κρυοπροστατευτική ουσία προστίθεται στο δείγμα και τόσο οι παρενέργειες είναι εντονότερες. Στη Biohellenika η κρυοσυντήρηση γίνεται σε κρυοφιαλίδια, όπου φυλάσσεται καθαρός πληθυσμός βλαστοκυττάρων, χωρίς προσμίξεις ερυθρών αιμοσφαιρίων, με αποτέλεσμα ο όγκος κρυοσυντήρησης να είναι μικρότερος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται μικρότερη ποσότητα της κρυοπροστατευτικής ουσίας και συνεπώς να μην υπάρχουν ανεπιθύμητες ενέργειες στους ασθενείς κατά την χορήγηση.
Η δυνατότητα που δόθηκε σε αυτή την οικογένεια οφείλεται στην προνοητικότητα της μητέρας η οποία επέμεινε παραμονή Πρωτοχρονιάς με κάθε τρόπο εκτάκτως να προμηθευτεί το κιτ συλλογής από την Biohellenika, στην ευσυνειδησία του γυναικολόγου ο οποίος έκανε δύο μεγάλες αιμοληψίες στα παιδιά που ήταν δίδυμα και γεννήθηκαν με καισαρική τομή, κάτι που πολλές φορές είναι δύσκολο, και στο προσωπικό της Biohellenika που ανήμερα πρωτοχρονιάς επεξεργάστηκε με τον καλύτερο τρόπο ένα δείγμα το οποίο τελικά δικαίωσε τις προσπάθειες όλων. Όλα τα εργαστηριακά δεδομένα που προέκυψαν μετά την απόψυξη του δείγματος στα εργαστήρια της Μονάδας Μεταμοσχεύσεων του Πανεπιστημίου του Duke έδειξαν μεγάλο αριθμό κυττάρων, υψηλού βαθμού βιωσιμότητας, στείρων από μικρόβια και ιούς και με έντονη ικανότητα πολλαπλασιασμού. Οι προοπτικές βελτίωσης της μικρής ασθενούς είναι άριστες. Μέχρι σήμερα η Biohellenika έχει χορηγήσει με ασφάλεια και επιτυχία 170 δείγματα σε ασθενείς για διάφορες παθήσεις.
Η πραγματική ιστορία του μικρού Αθανάσιου
O μικρός Αθανάσιος γεννήθηκε μετά από πολύ δύσκολο και παρατεταμένο τοκετό, επειδή ήταν πολύ μεγαλόσωμος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να θρομβωθεί μία κεντρική αρτηρία του εγκεφάλου και να παραμείνει ο εγκέφαλός του χωρίς οξυγόνο για πολύ ώρα. Ο μικρός Αθανάσιος ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειαςκαι οι γονείς τουθέλοντας να βοηθήσουν και τα υπόλοιπα παιδιά τους κράτησαν τα βλαστοκύτταρα του Αθανάσιου κατά τη γέννησή του μη πιστεύοντας ότι θα έφτανε ποτέ η ώρανα τα χρησιμοποιήσουν.O μικρός Αθανάσιος από πολύ νωρίς εμφάνισε σημεία εγκεφαλικής παράλυσης και η οικογένειά του προσπάθησε να τον βοηθήσει με όλους τους διαθέσιμους τρόπους. Στην ηλικία των 20 μηνών η μητέρα του πληροφορήθηκε από τον ημερήσιο τύπο ότι ένα άλλο παιδί με παρόμοια προβλήματα με το δικό της,το οποίο είχε τα βλαστοκύτταρά του κατά τον τοκετό, τα χρησιμοποίησε πηγαίνοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αμέσως απευθύνθηκε στη Biohellenika και ρώτησε με αγωνία εάν θα μπορούσε και το δικό της παιδί να κάνει την ίδια θεραπεία. Από εκείνη την ώρα ξεκίνησε μια διαδικασία ανταλλαγής επιστημονικών πληροφοριών μεταξύ της Biohellenika και του Πανεπιστημίου του Duke σχετικά με το ιατρικό ιστορικό και το φάκελο της κρυοσυντήρησης των βλαστοκυττάρων. Τελικά η οικογένεια πήρε το πράσινο φως και μεταφέρθηκε με τα βλαστοκύτταρα στην Αιματολογική κλινική του Πανεπιστημίου του Duke όπου και έγινε η χορήγηση. Η οικογένεια παρέμεινε στην Αμερική 4 ημέρες στη διάρκεια των οποίων έγινε και η χορήγηση των βλαστοκυττάρων. Το παιδί πήρε τα βλαστοκύτταρα με ασφάλεια χωρίς καμία παρενέργεια και επανήλθε στην Ελλάδα. Σήμερα παρακολουθείτε από ομάδα παιδονευρολόγων, συνεργατών της Αιματολογικής κλινικής, σε τρίμηνη βάση. Τα βλαστοκύτταρα του μικρού Αθανάσιου φυλάσσονταν σε τρία κρυοφιαλίδια, τα οποία και στάλθηκαν στις ΗΠΑ. Σε αντίθεση με το πρώτο περιστατικό της Biohellenika στο οποίο χορηγήθηκαν τα βλαστοκύτταρα στις ΗΠΑ, οι εξετάσεις του ποιοτικού ελέγχου του μικρού Αθανάσιου μετά την απόψυξη έγιναν στα εργαστήρια της Biohellenika. Η βιωσιμότητα των κυττάρων μετά την απόψυξη ήταν 96% και για το λόγο αυτό ο μικρός Αθανάσιος πήρε τα δυο από τα τρία κρυοφιαλίδια. Το τρίτο παραμένει στη διάθεση του και θα χορηγηθεί ότανκριθεί αναγκαίο.
Το πανεπιστήμιο της Georgia των ΗΠΑ αναγνωρίζονταςτα αποτελέσματα της χορήγησης των βλαστοκυττάρων του πλακούντα του ίδιου του παιδιού στην εγκεφαλική παράλυση ανακοίνωσε την έναρξη θεραπευτικού πρωτοκόλλου και καλεί παιδιά ηλικίας έως και 8 ετών εφ όσον έχουν τα δικά τους βλαστοκύτταρα του πλακούντα να πάρουν μέρος σε αυτή τη μελέτη.
Στη συνέχεια το Πανεπιστήμιο Monash της Αυστραλίας ανακοίνωσε κλινική μελέτη για την εγκεφαλική παράλυση με τα βλαστοκύτταρα των παιδιών και κάλεσε γονείς που δώρισαν τα βλαστοκύτταρα στη δημόσια τράπεζα να τα ζητήσουν πίσω.
Μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται μόνο η αυτόλογη χρήση κυττάρων για την εγκεφαλική παράλυση, ακόμα και εάν στην οικογένεια υπάρχουν βλαστοκύτταρα αδελφού, απόλυτα συμβατού.
Βλαστοκύτταρα του ομφαλίου λώρου βοήθησαν εκ γενετής τυφλό κορίτσι να αντιληφθεί φωτεινό ερέθισμα
Κορίτσι 18 μηνών το οποίο γεννήθηκε τυφλό λόγω δυσπλασίας του οπτικού νεύρου για πρώτη φορά αναγνώρισε φωτεινό ερέθισμα μετά από θεραπεία με τα βλαστοκύτταρα του ομφαλίου της λώρου που οι γονείς της είχαν φυλάξει κατά τη γέννησή της. Η οικογένεια της μικρής Summer αφού εξάντλησε όλους τους δυνατούς τρόπους θεραπείας της κόρης τους, πληροφορήθηκαν από τον οφθαλμίατρό τους ότι σε νοσοκομείο του Πεκίνου πραγματοποιούνται θεραπείες με βλαστοκύτταρα σε περιπτώσεις σαν και τη δικής τους. Οι θεραπείες αυτές πραγματοποιούνταν από αμερικανική εταιρεία εγκαταστημένη στο Πεκίνο, διότι παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες η εν λόγω εταιρεία δεν μπόρεσε να λάβει τις ανάλογες άδειες στην Αμερική και για το λόγο αυτόν εγκαταστάθηκε στο Πεκίνο. Η μικρή Summer έμεινε 33 ημέρες στο Πεκίνο και πήρε 8 επαναλαμβανόμενες θεραπείες με βλαστοκύτταρα του ομφαλίου της λώρου. Οι θεράποντες γιατροί εξήγησαν στους γονείς ότι τα όποια αποτελέσματα θα ήταν εμφανή από τον 9ο μήνα έως και ένα χρόνο μετά τη θεραπεία. Πράγματι στο διάστημα αυτό η Summer για πρώτη φορά στη ζωή της αντέδρασε στο φως και ακολούθησε τις ακτίνες που εξέπεμπε ένας φακός. Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει τη δημιουργία νευρικών ινών και την έναρξη λειτουργίας του οπτικού νεύρου. Οι θεράποντες ιατροί ανακοίνωσαν ως ιδιαίτερα επιτυχημένη τη θεραπεία της Summer. Στο εν λόγο κέντρο πραγματοποιούνται θεραπείες παιδιών με αυτισμό και ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας. Στις θεραπείες αυτές μέχρι σήμερα μετείχαν 4.000 ασθενείς και το 90% αυτών έδειξαν σημεία βελτίωσης.
AABB SMART January 2010
DALLAS HEXTELL
"Τα βλαστοκύτταρά από το αίμα του ομφαλίου λώρου του Dallas ήταν η μοναδική ελπίδα" δήλωσε η Cynthia Hextell, μητέρα του Dallas, ο οποίος υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων ομφαλίου λώρου για εγκεφαλική παράλυση. Οι Hextells ποτέ δεν θα ξεχάσουν τη μέρα που ο γιος τους Dallas διαγνώστηκε ότι έπασχε από εγκεφαλική παράλυση. Ήταν τραγικό. Ο Dallas δεν μπορούσε να καθίσει, ούτε να έχει οπτική επαφή, η επικοινωνία του περιοριζόταν σε ασταμάτητο κλάμα. Ήξεραν ότι κάτι πήγαινε λάθος αλλά η διάγνωση τους σόκαρε όλους.
Ευτυχώς, οι Hextells είχαν φυλάξει βλαστοκύτταρά από το αίμα του ομφαλίου λώρου του Dallas. Δεν είχαν σκεφτεί ότι θα τα χρειαζόταν ποτέ, αλλά η απόφαση τους "στην περίπτωση που χρειαστούν" αποδείχτηκε σωτήρια για το γιο τους. Οι γιατροί μεταμόσχευσαν στο Dallas δικά του βλαστοκύτταρά όταν ήταν μόλις 18 μηνών. Οι Hextells δεν ήξεραν σε τι να ελπίζουν, αλλά ευτυχώς δεν χρειάστηκε να περιμένουν πολύ. Η θεράπων γιατρός του Dallas, Polly Harlan, παρατήρησε αλλαγές αμέσως μετά τη μεταμόσχευση: "0 Dallas άρχισε να αντιδρά σε ερεθίσματα, να έχει οπτική επαφή και να αντιδρά στη θεραπεία. Ήταν σα να σηκώθηκε μια ομίχλη και ξαφνικά όλα τα ερεθίσματα απέκτησαν ενδιαφέρον." Σύντομα ο Dallas κατάφερε να αρθρώσει την πρώτη του λέξη: "μαμά" ενώ στη συνέχεια κατάφερε το αδύνατο: περπατούσε,χαιρετούσε, και γελούσε. Πραγματικά έγινε ένα διαφορετικό αγόρι. Για τη Cynthia, έγινε ένα θαύμα. "Τα αποτελέσματα ήταν τόσο εντυπωσιακά και γρήγορα που αισθανόμαστε ότι τα πολύτιμα βλαστικά κύτταρα έδωσαν στο Dallas τη δυνατότητα για μια ευτυχισμένη και υγιή ζωή."
Οι γιατροί μελετούν για να προωθήσουν τις εφαρμογές των βλαστικών κυττάρων του ομφαλίου λώρου σε ασθενείς όπως ο Dallas. Σύμφωνα με το Dr. David Τ. Harris, Καθηγητή της Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, "Τα βλαστοκύτταρά από το αίμα του ομφαλίου λώρου είναι η νέα ελπίδα για τα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση δεδομένου ότι τα συμπεράσματα δείχνουν ότι τα βλαστοκύτταρά του ομφαλίου λώρου έχουν τη δυνατότητα για τη θεραπεία του εγκεφάλου". Οι Hextells είναι τόσο ευγνώμονες που φύλαξαν τα βλαστοκύτταρά του Dallas, καθώς τους έδωσαν ελπίδες για το μέλλον του. Στις περιπτώσεις της εγκεφαλικής παράλυσης και γενικότερα της ισχαιμικής εγκεφαλοπάθειας που συμβαίνει λόγω ασφυξίας και γενικότερα κακής οξυγόνωσης κατά τον τοκετό, χρησιμοποιούνται τα βλαστοκύτταρά του ιδίου του παιδιού και μάλιστα μέχρι το δεύτερο έτος της ζωής του. Τώρα οι Hextells θέλουν να ενημερώσουν όλους τους μελλοντικούς γονείς γιατί είναι τόσο σημαντικό να φυλάξεις τα βλαστοκύτταρά από το αίμα του ομφαλίου λώρου, επειδή δεν ξέρεις πότε μπορεί να τα χρειαστείς.
KEEGAN & KELDAN D0HENEY
ΔΕΣΜΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ
Ο γιός σας πάσχει από "λευχαιμία". Είναι ήδη δύσκολο να ακούσεις αυτή τη διάγνωση, αλλά η Wendy Doheney έπρεπε να την ακούσει δυο φορές. Την πρώτη φορά ο γιός της ο Keegan ήταν μόλις δύο ετών. Οι γιατροί μπόρεσαν αρχικά να θέσουν τη λευχαιμία σε ύφεση και οι Doheneys ήταν συγκρατημένα αισιόδοξοι. Η δεύτερη φορά ήταν μόλις 3 χρόνια αργότερα. "Ο Keegan ήταν στο σχολείο, στο νηπιαγωγείο και εγώ στο σπίτι" θυμάται η Wendy. "Και ξαφνικά είχα αυτό το αίσθημα ότι κάτι πήγαινε λάθος. Κάλεσα τη γιατρό του Keegan η οποία νόμισε ότι είχα αρχίσει να τρελαίνομαι. Δεν υπήρχε κανένα σημάδι ανησυχίας, αλλά εγώ απλά ήξερα". Δυστυχώς το ένστικτο της Wendy αποδείχτηκε σωστό και η λευχαιμία του Keegan είχε επιστρέψει. Ευτυχώς υπήρχε μια ελπίδα: οι Doheneys είχαν φυλάξει βλαστοκύτταρά από το αίμα του ομφαλίου λώρου του μικρότερου αδερφού του Keegan. Εάν τα αδέρφια ήταν συμβατά, οι γιατροί θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα βλαστοκύτταρά για να θεραπεύσουν τον Keegan. "Είμασταν τόσο ανακουφισμένοι που φυλάξαμε βλαστοκύτταρά από τον Keldan" θυμάται η Wendy. "Όταν ήμουν έγκυος, είχαμε ενημερωθεί για τα βλαστοκύτταρά και όλα τα "θαύματα" που γινόταν. Αμέσως είδαμε τις δυνατότητες και θελήσαμε να τα φυλάξουμε για να είμαστε ήσυχοι ". Τα καλά νέα ήρθαν γρήγορα: τα αγόρια ήταν συμβατά. Οι γιατροί έκαναν τη μεταμόσχευση και ο Keegan είναι τώρα υγιής για περισσότερο από εννέα χρόνια. Ένας λαμπρός αθλητής και εξαιρετικός μαθητής, ο Keegan έχει έναν ιδιαίτερο δεσμό με το μικρό του αδερφό Keldan. "Ο μικρός μου αδερφός μου έσωσε τη ζωή " τονίζει. "Εάν δεν ήταν αυτός, εγώ δεν θα ήμουν τώρα εδώ".
When Chloe Levine was 9-months-old, her parents noticed she couldn’t hold her bottle with her right hand.
That wasn’t her only developmental setback. Chloe, of Pinetop, Ariz., was unable to raise both hands above her head, and she could not crawl. At 12 months, a CAT scan showed a portion of the left side of Chloe’s brain had not developed and contained fluid. Seeking answers, Chloe’s parents, Ryan and Jenny Levine took their daughter to a neurologist who diagnosed the toddler with right-side hemiplegic cerebral palsy. “The cerebral palsy had only affected the right side of her body,” Jenny Levine said Monday morning on FOX & Friends. “The neurologist told us we were looking at 17, 18 years of therapy.”Click here to watch Dr. Manny Alvarez, managing health editor of FOXNews.com, speak with the Levines on FOX & Friends.That was when the Levines heard about an experimental procedure at Duke University in North Carolina where children with cerebral palsy were infused with their own cord blood stem cells in an effort to heal and repair damaged brain tissue.The Levine’s remembered they had banked Chole’s cord blood when she was born.“It was a miracle,” Alvarez said Monday on FOX & Friends. “I congratulate you for banking her cord blood. Stem cells are a new field of medicine and they certainly can rejuvenate the tissue.”Two months ago, Chloe, 2, received an infusion of her own stem cells and her progress is remarkable, said her father, Ryan Levine.“Her therapist said she’s made a 50 percent recovery,” he said. “She can walk, run, and do sign language with her right hand.”“It’s a miracle,” agreed Jenny Levine. “To hear your baby’s voice is a gift.”Alvarez said all parents expecting babies should consider cord blood banking.“There is no downside, this is material we used to throw away,” he said. “And while the blood is most useful for the child it came from, it can sometimes be used for siblings. This is a science that is evolving more and more.”Storing cord blood costs about $2,000, but Alvarez said he expects the price to come down in the near future. Cerebral palsy refers to any one of a number of neurological disorders that appear in infancy or early childhood and permanently affect body movement and muscle coordination but don’t worsen over time, according to the National Institute of Neurological Disorders and Stroke. It is caused by abnormalities in the parts of the brain that control muscle movements.