Πρωτοπόρες στοχευμένες κυτταρικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας
ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΣ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ ΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑΣ
Οι κυτταρικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια κλινικών μελετών σε ασθενείς με υποτροπή της λευχαιμίας μετά από χημειοθεραπεία. Το μεγάλο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι δεν απαιτείται χημειοθεραπεία, μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις ηλικίες και ο ασθενής δεν υφίσταται τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας. Η βασική αρχή της μεθόδου είναι ότι η επιφάνεια των Τ λεμφοκυττάρων του ασθενούς με κακοήθεια, στην προκειμένη περίπτωση με λευχαιμία, καλύπτεται με ειδικούς δείκτες οι οποίοι αναγνωρίζουν και καταστρέφουν εκλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα. Η ενίσχυση αυτή των κυττάρων του ανοσοποιητικού είναι συνεχής και παρατεταμένη και αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των υποτροπών. Κάθε φορά που τα Τ λεμφοκύτταρα συναντούν καρκινικό κύτταρο το αναγνωρίζουν και ελευθερώνουν τους δείκτες που κουβαλούν στην επιφάνειά τους οι οποίοι τελικά το διαλύουν.
Τα τροποποιημένα λεμφοκύτταρα περιγράφονται σαν οχήματα μεταφοράς εκρηκτικών τα οποία απελευθερώνουν παρουσία των καρκινικών κυττάρων. Η δραστηριότητά τους αυτή είναι συνεχής και αυτοανανεώμενη. Η πρώτη εφαρμογή της μεθόδου έγινε σε ένα κορίτσι ηλικίας 7 ετών που είχε εμφανίσει λευχαιμία, η οποία υποτροπίασε μετά από χημειοθεραπεία, βρέθηκε στο χείλος του θανάτου και σήμερα ένα χρόνο μετά βρίσκεται στη ζωή, είναι χωρίς φάρμακα και ζει φυσιολογική ζωή. Η μέθοδος εφαρμόστηκε σε ενήλικες στους οποίους μάλιστα έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία δεδομένου ότι σε μεγάλες ηλικίες δεν γίνεται χρήση χημειοθεραπείας. Η μέθοδος σήμερα χρησιμοποιείται στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Η πρώτη θεραπεία αφορούσε την μορφή της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας και η δεύτερη, τη χρόνια μυελοκυτταρική σε ασθενή ηλικίας 58 ετών.
Η απόδειξη της δράσης της κυτταρικής θεραπείας είναι η εμφάνιση υψηλού πυρετού τις επόμενες μέρες και η εικόνα shock, με πτώση της αρτηριακής πίεσης και αύξηση των καρδιακών παλμών η οποία αντιμετωπίζεται με χορήγηση κορτιζόνης. Όσο πιο βαριά είναι η επιπλοκή αυτή της θεραπείας τόσο πιο αποτελεσματική είναι. Η κατάσταση αυτή στον ασθενή διήρκεσε 9 ημέρες και αργότερα η λευχαιμία εξαφανίστηκε από το σώμα του. Μετά την εφαρμογή της κυτταρικής θεραπείας για πρώτη φορά η λευχαιμία εξαφανίστηκε από το σώμα του ασθενή.
Οι ασθενείς που λαμβάνουν αυτή τη θεραπεία δεν κάνουν μεταμόσχευση του μυελού των οστών και αποφεύγουν τον κίνδυνο της απόρριψης και της μακροχρόνιας λήψης ανοσοκατασταλτικών. Ο ασθενής αυτός ένα χρόνο μετά παραμένει υγιής και έχει ανακτήσει το αρχικό του βάρος.
Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ