Χρήση αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων του ΟΠΑ και μεσεγχυματικών του ιστού του ομφαλίου λώρου για τη θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης και του αυτισμού. Νεότερα δεδομένα
Η χρήση των αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων του ΟΠΑ άρχισε με τη μορφή κλινικών δοκιμών το 2008 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα ως καθιερωμένη θεραπεία σε παιδιά με εγκατασταθείσα ή αναμενόμενη να εμφανιστεί εγκεφαλική παράλυση μετά το πρώτο έτος της ζωής τους. Η θεραπεία εφαρμόζεται σε παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, ηλικίας έως και 6 ετών και με το δικό τους αυτόλογο ΟΠΑ. Σε όσο πιο μικρή ηλικία πραγματοποιείται η θεραπεία τόσο καλύτερο είναι το θεραπευτικό αποτέλεσμα. Επειδή πολλά παιδιά δεν έχουν αυτόλογα βλαστοκύτταρα το 2020 για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε το ΟΠΑ από αδελφό και το 2022 χρησιμοποιήθηκε ΟΠΑ από μη συγγενή συμβατό δότη. Σε κάθε περίπτωση τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται ενδοφλέβια και η ασφαλέστερη θεραπεία κατά σειρά είναι η αυτόλογη, στη συνέχεια από αδελφό και τελευταία σε ασφάλεια από άγνωστο δότη. Για το ίδιο θεραπευτικό αποτέλεσμα στην αυτόλογη χρήση απαιτείται ο χαμηλότερος αριθμός χορηγούμενων βλαστοκυττάρων. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες αντιδράσεις αφορούσαν την αλλογενή χρήση και με αυξανόμενη σειρά από αδελφό προς άγνωστο δότη. Από άποψη αποτελεσματικότητας, λεπτομερής και αυστηρή νευρολογική αξιολόγηση κατέλεξε στο συμπέρασμα ότι τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά σε όλες τις κατηγορίες είχαν σημαντική βελτίωση της κινητικότητας.
Το 2018 για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν τα βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου για τη θεραπεία του αυτισμού. Στην αυτόλογη χρήση τα υψηλότερης λειτουργικότητας παιδιά και με αυστηρά κριτήρια αξιολόγησης παρουσίασαν σαφή βελτίωση στην ομιλία και την επικοινωνία. Τα ευρήματα αυτά έχουν κατ’ επανάληψη επιβεβαιωθεί και σε παλαιότερες κλινικές μελέτες. Παιδιά τα οποία έλαβαν αλλογενή μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα ένα έτος μετά τη θεραπεία εμφάνισαν αντισώματα έναντι των ξένων βλαστοκυττάρων και για το λόγο αυτό θα συνεχίσουν να παρακολουθούνται. Στην Biohellenika έχουμε επιλέξει τη φύλαξη των μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων από τον ιστό του ομφαλίου λώρου μετά από επεξεργασία, ώστε η παράδοση τους να είναι άμεση, όταν ζητηθούν.
Συνεχίζοντας την αξιολόγηση της αλλογενούς χρήσης των βλαστοκυττάρων του ιστού σε σύγκριση με το ΟΠΑ, μελέτη σε 91 παιδιά με εγκεφαλική παράλυση τα έτη 2018 και 2019 κατέληξε στο συμπέρασμα οτι η αλλογενής χρήση βλαστοκυττάρων του ιστού είχε τις περισσότερες παρενέργειες και επιβεβαιώθηκε εκ νέου η παρουσία αντισωμάτων έναντι των ξένων κυττάρων. Αντίθετα η χρήση του ΟΠΑ αξιολογήθηκε ως η πλέον αποτελεσματική και ασφαλής με μηδενικές παρενέργειες για τα παιδιά που έλαβαν το αυτόλογο ΟΠΑ και με λιγότερες και μη επικίνδυνες για τα παιδιά που έλαβαν αλλογενές, ακόμα και από άγνωστο δότη.
‘Όλα τα ευρήματα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το αυτόλογο ΟΠΑ είναι το ασφαλέστερο για τη θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης και του αυτισμού και με λιγότερες παρενέργειες και ακολουθεί το ΟΠΑ από αδελφό και στη συνέχεια τα αλλογενή βλαστοκύτταρα του ιστού, των οποίων η χορήγηση θα πρέπει να γίνεται κάτω από ιδιαίτερα αυστηρή ιατρική παρακολούθηση.