Η φύλαξη των βλαστοκυττάρων της ομφαλοπλακουντιακής μονάδας αποτελεί μοναδική ευκαιρία για τη διασφάλιση της υγείας μας
Νεότερα δεδομένα σχετικά με τα βλαστοκύτταρα της ομφαλοπλακουντιακής μονάδας
Η ομφαλοπλακουντιακή μονάδα περιέχει αιμοποιητικά, μεσεγχυματικά και VSELs βλαστοκύτταρα. Tα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα είναι αποτελεσματικότερα στη θεραπεία του σκληροδέρματος, σύμφωνα με νεότερα δεδομένα. Η μεταμόσχευση αυτόλογων αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων αυξάνει την επιβίωση των ασθενών με σκληρόδερμα υψηλού ρίσκου από 2 έως 10 χρόνια. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μελέτη επί 156 ασθενών με ανθιστάμενη μορφή σκληροδέρματος οι οποίοι υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση αυτόλογων αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων. To σκληρόδερμα ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα και είναι ένα από τα νοσήματα στα οποία η μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα επίσης χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία αιματολογικών και κακοήθων ασθενειών και για την πρόληψη και θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης και του αυτισμού.
Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα προέρχονται από τον ιστό του ομφαλίου λώρου από τον οποίο αφαιρούνται με ενζυματική διάσπαση. Είναι τα πλέον χρησιμοποιούμενα σήμερα βλαστοκύτταρα διεθνώς σε θεραπείες αναγεννητικής ιατρικής. Χρησιμοποιούνται στη θεραπεία τραυμάτων, εγκαυμάτων, καταγμάτων, χονδροπαθειών και για την ενίσχυση της φυσικής άμυνας του οργανισμού. Λόγω της ικανότητας τους να πολλαπλασιάζονται εκκρίνουν στο σώμα αυξητικούς παράγοντες οι οποίοι ενισχύουν τη λειτουργία όλων των οργάνων. Επίσης ρυθμίζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται στη θεραπεία αυτοάνοσων νοσημάτων. Χορηγούμενα σε ασθενείς των μονάδων εντατικής θεραπείας ενισχύουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα και ελαττώνουν τις ημέρες νοσηλείας.
Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα για να είναι κατάλληλα για κυτταρικές θεραπείες πρέπει να απομονώνονται με συγκεκριμένο τρόπο, ο οποίος θα εξασφαλίζει την ποσότητα και την ποιότητα τους. Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα απομονώνονται από όλο το μήκος του ομφαλίου λώρου ώστε η ποσότητα τους να είναι επαρκής και να μην χρειάζεται κυτταρικός πολλαπλασιασμός. Ο κυτταρικός πολλαπλασιασμός έχει αποδειχτεί ότι αλλάζει τις ιδιότητες των κυττάρων σε βαθμό που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια. Επομένως η χρήση ολόκληρου του μήκους του ομφαλίου λώρου και η απομόνωση και κατάψυξη των βλαστοκυττάρων αποτελούν τις δύο βασικές προϋποθέσεις ώστε τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου να μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Κάθε άλλη μορφή επεξεργασίας δεν προσφέρει την κατάλληλη ποιότητα και αριθμό μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων.
Ο τεμαχισμός τμημάτων ομφαλίου λώρου και η κατάψυξη τους χωρίς προηγούμενη απομόνωση των βλαστοκυττάρων δεν αποτελεί ασφαλή και ενδεδειγμένο τρόπο συλλογής μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων και ως εκ τούτου η φύλαξη τους δεν μπορεί να βοηθήσει τις οικογένειες οι οποίες επιλέγουν ανάλογες υπηρεσίες.
Τα VSELs αποτελούν τα πλέον αρχέγονα βλαστοκύτταρα όλου του σώματος και είναι τα βλαστοκύτταρα των οργάνων τα οποία παρέμειναν μέσα στο ομφαλικό αίμα κατά την αρχική διάπλαση των οργάνων. Μετά τη διατομή του ομφαλίου λώρου αποθηκεύονται στο μυελό των οστών και επανακυκλοφορούν στο περιφερικό αίμα σε καταστάσεις έντονου στρες του οργανισμού. Στις περιπτώσεις αυτές ο αριθμός τους είναι μικρός και ως εκ τούτου δεν μπορούν να αποκαταστήσουν τη βλάβη του οργάνου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την καρδιά μετά από έμφραγμα. Σήμερα από τα VSELs έχουν δημιουργηθεί ωάρια και σπερματοζωάρια και αυτό θα αποτελέσει μεγάλο όπλο στην καταπολέμηση της υπογονιμότητας. Επίσης τα VSELs θα μπορούν να αποτελέσουν ένα δεύτερο αιμοποιητικό μόσχευμα, δεδομένου ότι μπορούν να αποκαταστήσουν τον μυελό των οστών μετά χημειοθεραπεία.