Σχετικά με τα σχόλια του face book στο ερώτημα που έθεσε η Biohellenika:
Έχει επιστημονική βάση η προτροπή της δημόσιας τράπεζας προς τους γονείς, να δωρίζουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα και να φυλάσσουν έναντι αμοιβής τα μεσεγχυματικά του ιστού του ομφαλίου λώρου;
Η απάντηση μας εξακολουθεί και είναι ΟΧΙ.
Επειδή είμαστε πολύ προσεκτικοί στις διατυπώσεις μας, έχουμε πάντα ως κανόνα όλες οι πληροφορίες που φεύγουν μέσα από την Biohellenika να είναι απόλυτα τεκμηριωμένες επιστημονικά. Ο ιστός του ομφαλίου λώρου και ο μυελός των οστών περιέχουν μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα τα οποία είναι διαφορετικά ως προς την προέλευση.
Το σχόλιο στο f/b αναφέρεται στα μεσεγχυματικά κύτταρα του μυελού των οστών και όχι στα μεσεγχυματικά του ιστού του ομφαλίου λώρου. Η προέλευση των μεσεγχυματικών του μυελού είναι διαφορετική από αυτήν των μεσεγχυματικών του ιστού του ομφαλίου λώρου και η εμφάνιση τους χρονολογικά στο έμβρυο έπεται των μεσεγχυματικών του ιστού του ομφαλίου λώρου κατά επτά μήνες. Τα αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα προέρχονται από τα μεσεγχυματικά του ιστού του ομφαλίου λώρου και εμφανίζονται στο έμβρυο στο τέλος της τρίτης εμβρυικής εβδομάδας.
Το μητρικό κύτταρο των πρώτων χρονικά διαπλασσόμενων αιμοποιητικών κυττάρων εμφανίζεται στο έμβρυο την 2η εμβρυική εβδομάδα και προέρχεται από το μεσέγχυμα του ιστού του αρχέγονου ομφάλιου λώρου. Ο ομφάλιος λώρος διατηρεί μέχρι την γέννηση τον εμβρυικό συνδετικό ιστό ή την γέλη του Wharton από την οποία συλλέγονται και φυλάσσονται τα αρχέγονα μεσεγχυματικά κύτταρα του ιστού, τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με τα μεσεγχυματικά του μυελού των οστών ως προς την προέλευση.
Με απλά λόγια τα αρχέγονα κύτταρα που εντοπίζονται στον αρχέγονο ομφάλιο λώρο είναι αυτά που θα γίνουν κατά σειρά προενδοθηλικά-ενδοθηλικά-αιμοποιητικά και ένα μέρος αυτών θα παραμείνει στην γέλη του Wharton ως μεσεγχυματικά τα οποία και συλλέγονται σήμερα. Επομένως η μοίρα των αιμοποιητικών είναι ακριβώς η ίδια με των μεσεγχυματικών του λώρου στο στάδιο αυτό της διάπλασης, εάν θέλουμε να ακριβολογούμε και να εξετάζουμε τα προβλήματα από την γένεση τους η οποία μας ενδιαφέρει επί του παρόντος.
Για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι εάν θεωρήσουμε ότι τα αρχέγονα αιμοποιητικά του ΟΠΑ έχουν προδιάθεση για λευχαιμία, και αυτό αποτελεί το βασικότερο επιχείρημα για τη δημόσια τράπεζα, θα πρέπει εξ ίσου να θεωρήσουμε πάσχοντα και τα μεσεγχυματικά του ιστού του λώρου τα οποία η ίδια θεωρεί εξ αρχής ως υγιή και τα φυλάσσει ιδιωτικά. Επομένως το κίνητρο της είναι εμπορικό ή λόγω της σπανιότητας άνευ σημασίας.
Βέβαια μιλάμε για τις εξαιρέσεις του κανόνα, επειδή το 5% του ΟΠΑ φέρει προλευχαιμικούς κλώνους και εξ αυτών το 1% θα καταλήξει σε ΟΛΛ. Στους <<υγιείς>> ενήλικες κυκλοφορούν σε συχνότητα 25%-30% προκαρκινικοί κλώνοι της λευχαιμίας και του μυελώματος, πολύ υψηλότερη συχνότητα σε σχέση με το ΟΠΑ, το οποίο στην περίπτωση αυτή αποδεικνύεται πιο ασφαλές. Για το λόγο αυτό σε ποσοστό 5% υποκρύπτεται και εκδηλώνεται κακοήθεια στα μοσχεύματα του μυελού των οστών, τα οποία χρησιμοποιούνται στις μεταμοσχεύσεις.
H ΟΛΛ είναι η μόνη περίπτωση παιδικής λευχαιμίας όπου λόγω των προλευχαιμικών κλώνων τα αυτόλογα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα μπορεί να είναι «άρρωστα» και δεν χρησιμοποιούνται ούτε στον ιδιωτικό ούτε στον δημόσιο τομέα. Στην περίπτωση αυτή πάσχουν ΚΑΙ τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα του ιστού. Στον ιδιωτικό τομέα τα βλαστοκύτταρα μπορούν να εξεταστούν πριν τη χορήγηση και να απορριφτούν εάν συντρέχουν λόγοι, στον δημόσιο τομέα λόγω της ανωνυμίας δεν γίνονται έλεγχοι πριν τη μεταμόσχευση και υπάρχει κίνδυνος μεταφοράς κακοήθειας. Επομένως ο ισχυρισμός της δημόσιας τράπεζας περί υγιών και παθολογικών κυττάρων που προέρχονται από την ίδια πηγή και συλλέγονται κατά τον τοκετό επιστημονικά δεν ευσταθεί.
Κ ΚΟΛΙΑΚΟΥ