espa

Χρήσιμα εργαλεία

Σεμινάρια Γονέων

Επενδύουμε στη ζωή

Συμβουλευτική Ιατρική

Υποστήριξη σε κάθε σας βήμα

 

Υπολογισμός ημερομηνίας τοκετού

Βρείτε την πιθανή ημερομηνία τοκετού

 

Τι πρέπει να γνωρίζω

Μάθετε για τις χρήσεις των βλαστοκυττάρων

 

Ενημερωτικό Υλικό

Μάθετε για τις χρήσεις των βλαστοκυττάρων

 

Κλείστε ραντεβού εδώ

Ενημερωθείτε υπεύθυνα για τα βλαστοκύτταρα

ΟΙ ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΥΗΣΗ ΣΥΝΔΥΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Πολλά έχουν γραφεί μέχρι σήμερα για τα αίτια που οδηγούν στην εμφάνιση του αυτισμού στα παιδιά. Επίσης ακολουθούνται πολλές  και διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, οι οποίες αποβλέπουν στη θεραπεία των συμπτωμάτων και όχι της αιτίας. Από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας η συχνότερα αναφερόμενη ως πιθανή αιτία του αυτισμού είναι η διαταραχή της διάπλασης των μικρών αγγείων του εγκεφάλου, τα οποία μεταφέρουν το οξυγόνο και τις θρεπτικές ουσίες στα νευρικά κύτταρα του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου. Ακόμα και η ελάχιστη διαταραχή της διάπλασης είναι αρκετή για να δημιουργήσει σοβαρότατο πρόβλημα στις λειτουργίες του εγκεφάλου. Το ότι η δυσλειτουργία του εγκεφάλου στα αυτιστικά παιδιά σχετίζεται με τη χαμηλή παροχή οξυγόνου φαίνεται από τα ευεργετικά αλλά πρόσκαιρα αποτελέσματα της χρήσης του υπερβαρικού οξυγόνου. Μονιμότερη λύση θα μπορούσε να αποτελέσει η δημιουργία μικρών αγγείων στις διαταραγμένες περιοχές του εγκεφάλου (αγγειογένεση), κάτι το οποίο δημιουργεί ο ίδιος ο οργανισμός στην καρδιά μετά από έμφραγμα και απόφραξη των στεφανιαίων αγγείων με ανάπτυξη παράπλευρης κυκλοφορίας. Άρα η αγγειογένεση είναι μια φυσιολογική λειτουργία αποκατάστασης, η οποία έχει επιβεβαιωθεί στην καρδιά και πιθανόν να μπορεί να συμβεί και στον εγκέφαλο.

Η διαταραχή της αγγειογένεσης στον εγκέφαλο πιθανόν να μην είναι κατασκευαστική εξ αρχής, η διάπλαση των αγγείων αρχικά να εξελίσσεται φυσιολογικά αλλά στην πορεία αυτοάνοσοι παράγοντες να οδηγούν στην απόφραξη έως πλήρη εξαφάνιση των μικρών αγγείων. Τα μικρά αγγεία υπόκεινται πιο εύκολα στην απόφραξη και συγχρόνως είναι αυτά που παίζουν το σημαντικότερο ρόλο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Η απεικόνιση της βλάβης των μικρών αγγείων του εγκεφάλου δεν είναι εφικτή με τα σύγχρονα απεικονιστικά μέσα, οι μεγάλες δυσπλασίες των αγγείων αντίθετα είναι εύκολα ανιχνεύσιμες και συνοδεύονται και με άλλες εμφανείς διαταραχές πέρα από αυτές της συμπεριφοράς.

Τα μικρά αγγεία σε περιβάλλον με αυξημένα επίπεδα υδραργύρου, μολύβδου και άλλων βαρέων μετάλλων σε συνθήκες εργαστηρίου καταστρέφονται και για το λόγο αυτό τα βαριά μέταλλα μέχρι σήμερα εθεωρούντο ως αιτία του αυτισμού και είχαν αναπτυχθεί ανάλογες θεραπείες χωρίς αποτέλεσμα. Επειδή όμως στις πραγματικές συνθήκες της ζωής τα επίπεδα των βαρέων μετάλλων δεν είναι ποτέ τόσο αυξημένα, σε διαφορετική περίπτωση θα υπήρχαν συνοδοί οργανικές βλάβες, αυτά εμπλέκονται στη διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος και την ανάπτυξη αυτοανοσίας, η οποία οδηγεί σε μεγάλη συγκέντρωση λεμφοκυττάρων στο τοίχωμα των μικρών αγγείων του εγκεφάλου τα οποία λόγω της άσκησης εξωτερικής πίεσης και της φλεγμονής που αναπτύσσεται τοπικά οδηγούνται σε απόφραξη. Η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος παρουσία βαρέων μετάλλων επιβεβαιώνεται εργαστηριακά και σχετίζεται μόνο με την παρουσία τους στο αίμα και όχι με τα επίπεδα συγκέντρωσης τους. Δυστυχώς τα βαριά μέταλλα ανιχνεύονται στο αίμα των παιδιών, ακόμα και στο ομφαλοπλακουντιακό και η παρουσία τους λόγω του σημερινού τρόπου ζωής είναι αναπόφευκτη. Είναι επίσης επιβεβαιωμένο ότι παιδιά τα οποία προσβάλλονται από νευροτρόπους ιούς οι οποίοι δημιουργούν  εγκεφαλίτιδα εξακολουθούν να υφίστανται τις επιπτώσεις της προσβολής από τους ιούς παρ όλο που οι ιοί πλέον δεν ανιχνεύονται στο σώμα τους. Πολλά από αυτά τα παιδιά αναπτύσσουν αυτιστικά στοιχεία. Αυτό οφείλεται στην αυτοάνοσου τύπου αγγειίτιδα η οποία δημιουργείται στο περιβάλλον των εγκεφαλικών αγγείων τα οποία σταδιακά οδηγούνται σε απόφραξη και παρ όλη την αποδρομή της νόσου ο ασθενής παρουσιάζει στασιμότητα ή επιδείνωση της κλινικής εικόνας.

Η επικρατούσα σήμερα άποψη για τα αίτια του αυτισμού εξακολουθεί να είναι η διαταραχή της διάπλασης των μικρών αγγείων του εγκεφάλου ως αποτέλεσμα διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος. Την άποψη αυτή πρόσφατα ήρθε να ενισχύσει δημοσίευση στο περιοδικό Journal of Autism and Developmental Disorders η οποία ενοχοποιεί τη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος των εμβρύων λόγω σοβαρών μικροβιακών λοιμώξεων της μητέρας κατά την κύηση. Αν και η μελέτη αυτή στηρίζεται σε στατιστικά δεδομένα, λόγω του μεγάλου αριθμού των ασθενών που περιλαμβάνει θεωρείται αξιόπιστη. Η στατιστική αυτή μελέτη επαληθεύεται και από δύο πρόσφατες πειραματικές μελέτες, οι οποίες αυξάνουν ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία της.

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2013 στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό Journal of Autism and Developmental Disorders αναφέρεται στη συσχέτιση των διαταραχών της συμπεριφοράς στο φάσμα του αυτισμού και των λοιμώξεων κατά τη διάρκεια της κύησης. Η μελέτη προέρχεται από το Τμήμα Δημόσιας Υγείας της Πολιτείας της Καλιφόρνιας και την ομάδα ερευνητών του Kaiser Permanente Division of Research και αναφέρεται στην ανάλυση των ιατρικών ιστορικών 2.482 παιδιών. Τα 407 εκ των παιδιών αυτών είχαν διαταραχές συμπεριφοράς στο φάσμα του αυτισμού και τα 2.075 δεν είχαν. Το μέλος της ερευνητικής ομάδας Dr Lisa Croen αναφέρει ότι η συχνότητα των μικροβιακών λοιμώξεων κατά τη διάρκεια της κύησης ήταν πολύ μεγαλύτερη σε μητέρες αυτιστικών παιδιών σε σχέση με μητέρες που γέννησαν παιδιά που δεν παρουσίασαν συμπτώματα αυτισμού. Οι λοιμώξεις δεν είναι ασυνήθεις στις έγκυες μητέρες, αλλά και όλες δεν σχετίζονται με αύξηση της συχνότητας γέννησης αυτιστικών παιδιών. Οι μητέρες που έλαβαν μέρος στη μελέτη, όλες νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομείο στο οποίο έγινε και η διάγνωση, και μόνο λοιμώξεις που οφειλόταν σε μικρόβια σχετίστηκαν με αυξημένα ποσοστά αυτισμού, αναφέρει η ίδια επιστήμονας. Η ανάλυση των περιστατικών έδειξε ότι έγκυες γυναίκες νοσηλευόμενες στο νοσοκομείο με ενδοτραχηλική λοίμωξη, λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος και του αμνιακού υγρού έχουν κατά 58% μεγαλύτερο κίνδυνο να φέρουν στον κόσμο αυτιστικά παιδιά σε σχέση με έγκυες μητέρες οι οποίες δεν έχουν νοσηλευτεί. Η ανάγκη νοσηλείας στο νοσοκομείο δείχνει ότι η μόλυνση είναι σοβαρή και τα παιδιά αυτών των μητέρων εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά αυτισμού, επίσης κατά την άποψη του ερευνητή μέλους της ομάδας Dr Zerbo. Ο κίνδυνος εμφάνισης του αυτισμού είναι ακόμα μεγαλύτερος όταν η μητέρα νοσηλεύεται για υποτροπές ή πολλαπλές λοιμώξεις. Αν και δεν είναι γνωστό πώς οι μικροβιακές λοιμώξεις καταλήγουν στη γέννηση αυτιστικών παιδιών, πειραματική πρόκληση φλεγμονής στα πειραματόζωα έδειξε ότι οι μικροβιακές λοιμώξεις ενεργοποιούν το ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα του εμβρύου το οποίο στη συνέχεια παρεμβαίνει στη φυσιολογική ανάπτυξη του εγκεφάλου. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν και δύο άλλες πειραματικές μελέτες στις οποίες διαπιστώθηκε ότι οι ιογενείς λοιμώξεις κατά την κύηση διαταράσσουν τη διάπλαση του νευρικού συστήματος και αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης του αυτισμού στους απογόνους. Η επιστημονική ομάδα συνιστά στις έγκυες μητέρες να απευθύνονται στο γιατρό τους στις περιπτώσεις που υποψιάζονται μικροβιακή μόλυνση και να φροντίζουν για την πλήρη εξάλειψη του μικροβιακού παράγοντα.

Με βάση τα στατιστικά και πειραματικά στοιχεία η χρήση βλαστοκυττάρων είτε του ομφαλοπλακουντιακού αίματος, είτε του ιστού του ομφαλίου λώρου, είτε του λιπώδους ιστού θα είχε μεγάλο θεραπευτικό ενδιαφέρον, δεδομένου ότι το ομφαλοπαλκουντιακό αίμα έχει εργαστηριακά και κλινικά διαπιστωμένες αγγειογενετικές ιδιότητες, ενώ τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα του ιστού του ομφαλίου λώρου διαθέτουν έντονη ανοσορυθμιστική δράση, η οποία επίσης έχει αποδειχτεί κλινικά και εργαστηριακά. Συνδυασμός των δύο ειδών κυτταρικών θεραπειών θα μπορούσε να αποδειχτεί ιδεώδης για τη θεραπεία των παιδιών με αυτισμό. Η χρήση των βλαστοκυττάρων στα αυτιστικά παιδιά σε μικρή ηλικία, σε συνδυασμό με το μικρό τους βάρος και ένας μεγάλος αριθμός χορηγούμενων βλαστοκυττάρων σε επαναλαμβανόμενες δόσεις μπορεί να αποδειχθεί μια πολύ αποτελεσματική και ασφαλής θεραπεία για τα παιδιά αυτά. Ήδη οι μέθοδοι αυτές είναι σε εξέλιξη και στις περισσότερες των περιπτώσεων τα αποτελέσματα είναι  ικανοποιητικά και ενθαρρυντικά για περαιτέρω βελτίωση.

 

Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ ΚΟΚΚΩΝΑ

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΘ

Φύλαξη βλαστοκυττάρων Biohellenika - Αριθμός Μ.Α.Ε.: 60077/062/Β/06/0031 Γ.Ε.ΜΗ: 58882804000 - Κατασκευή Ιστοσελίδων Hexabit - W3C - Pagespeed