01.08.10
Ισχύει για όλες τις αιτήσεις 1/8/2010 έως 30/9/2010
ΔΩΡΟ η Φύλαξη των Βλαστικών Κυττάρων για 10 Χρόνια από τη Βiohellenika
Η Biohellenika με έντονο το αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία που την έχει αναδείξει ως την κορυφαία εταιρεία φύλαξης βλαστοκυττάρων στην Ελλάδα, δηλώνει ότι σήμερα και στο μέλλον θα παραμείνει ενεργό μέλος αυτής της κοινωνίας, και θα συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις της στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των συνανθρώπων μας.
Από 1 Αυγούστου και έως 30 Σεπτεμβρίου 2010, η διοίκηση και εμείς οι εργαζόμενοι της Biohellenika αποφασίσαμε να κάνουμε ΔΩΡΟ για 10 χρόνια τη φύλαξη των βλαστοκυττάρων όλων των παιδιών.
Λαμβάνοντας τα μηνύματα του κόσμου για αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα, βάζουμε σε πρώτο πλάνο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της υπηρεσίας μας αλλά και την εκτίμηση και το σεβασμό προς την ελληνική κοινωνία. “Στους χιλιάδες γονείς που μας εμπιστεύονται δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε ακούραστα για την προαγωγή της υγείας και για να φέρουμε κοντά και στην τελευταία ελληνική οικογένεια τα αγαθά της νέας ιατρικής τεχνολογίας” σύμφωνα με δήλωση του Προέδρου της Biohellenika, Δρ. Γεωργίου Κολιάκου γιατί “η υγεία είναι το σημαντικότερο αγαθό στον άνθρωπο, ένα αγαθό που γίνεται ακόμα πολυτιμότερο όταν αφορά τα παιδιά μας”.
Ελπίζουμε ότι θα σας βρούμε συμπαραστάτες στην προσπάθεια μας αυτή και ευχόμαστε να μας ακολουθήσουν όλοι οι φορείς υγείας.
Biohellenika
Θεσσαλονίκη: Λεωφόρος Γεωργικής Σχολής 65, Κτήριο ZEDA, Τηλέφωνο: 2310 474 282, 6944 677 746
Αθήνα: Πύργος Αθηνών, Μεσογείων 2-4, Κτήριο A΄, Τηλέφωνο: 210 77 08 882, 6973 346 704
Λάρισα: Μ. Αλεξάνδρου 3, Τηλέφωνο: 2410 535 603, 6973 984 260
Πάτρα: Κως 18 & Πανεπιστημίου 3, Τηλέφωνο: 2610 437 436, 6978 483 170
Ιωάννινα: Τεχνολογικό Πάρκο - Πεδινή, Τηλέφωνο: 26510 07 667, 6970 267 540
Ηράκλειο: Αμαλθείας 17 & Κατεχάκη, Τηλέφωνο: 2810 229 351, 6970 803 497
Χανιά: Τζανακάνη 40-42, Τηλέφωνο:28210 58758, 6945 750 933
Ανοιχτή Γραμμή Επικοινωνίας: 801-11-99299
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. - www.biohellenika.gr
29.05.10
ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ BIOHELLENIKA ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΜετά από πέντε χρόνια αγώνων εναντίον της Ελληνικής ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όσο και η έναρξη λειτουργίας οικογενειακών τραπεζών φύλαξης βλαστοκυττάρων στην Ελλάδα, έχει αποσαφηνιστεί πλέον το τοπίο σχετικά με τις μεθοδεύσεις ορισμένων συμφερόντων για τη διαχείριση των βλαστοκυττάρων στη χώρα μας. Είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός ότι τα ίδια άτομα που επί έτη απαξίωναν ένα πολύτιμο βιολογικό υλικό και προσπαθούσαν να αποτρέψουν τους γονείς να το φυλάξουν για το μέλλον του παιδιού τους, προσπαθούν τώρα να διαχειρισθούν αποκλειστικά το ίδιο υλικό, μέσω δήθεν δημοσίων ή δήθεν μικτών φορέων.
Είναι γεγονός ότι το 15% των μελλοντικών γονέων αποφασίζει να φυλάξει τα βλαστοκύτταρα των παιδιών του κατά τη γέννηση, είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα και ότι το ένα τρίτο τουλάχιστον από τους γονείς αυτούς στέλνει τα βλαστοκύτταρα στο εξωτερικό. Οι Ελληνικές εταιρείες φύλαξης βλαστοκυττάρων, εξοικονομούν περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ για την Ελληνική οικονομία, απασχολώντας περισσότερους από 500 εργαζόμενους, κατά κύριο λόγο πτυχιούχους, ενώ παράλληλα, ορισμένες από αυτές αναπτύσσουν την καινοτομία στο χώρο της βιοτεχνολογίας στη χώρα μας.
Τι συμφέροντα εξυπηρετούν αυτοί που βάλλουν εναντίον των εταιρειών αυτών; Μήπως οι ιδιωτικές τράπεζες βλαστοκυττάρων στην Ελλάδα «εμποδίζουν» τη δημόσια φύλαξη βλαστοκυττάρων; Κατά έτος απορρίπτονται στα άχρηστα των νοσοκομείων περίπου 85.000 μονάδες ομφαλοπλακουντιακού αίματος, γιατί άραγε δεν τις συλλέγουν οι δήθεν υποστηρικτές της δημόσιας φύλαξης; Από την άλλη πλευρά πολλοί φορείς ιδιωτικών τραπεζών έχουν προσφερθεί να φυλάγουν και δημόσια δείγματα κάτω από την εποπτεία του κράτους. Αυτό θα αξιοποιούσε υπάρχουσα τεχνογνωσία και εξοπλισμό με πολλαπλάσιο αποτέλεσμα και όφελος.
Διερωτήθηκαν οι «σοφοί» που δήθεν υποστηρίζουν το δημόσιο όφελος γιατί η Κύπρος, μια χώρα με λιγότερο από ένα εκατομμύριο κατοίκους, έχει τόσες τράπεζες οικογενειακής φύλαξης όσες και η Ελλάδα και 5πλάσιο αριθμό δοτών μυελού των οστών; Μήπως η Κύπρος διαχειρίζεται τον πληθυσμό της με περισσότερο σεβασμό, αντικειμενικότητα και υπευθυνότητα και τελικά αξιοκρατικά κερδίζει αυτό που της ανήκει; Μήπως τελικά η ανησυχία τους δεν έχει σχέση με το ουσιώδες αντικείμενο της δουλειάς τους, αλλά με οικονομικές συμφέρουσες μεθοδεύσεις, οι οποίες ήδη άρχισαν να διαφαίνονται από τους οικονομικούς υποστηρικτές τους που είναι οι μεγάλες φαρμακευτικές βιομηχανίες του εξωτερικού και τα γραφεία δημοσίων σχέσεων; Η ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας σε χώρες με επιστημονικό δυναμικό όπως η Ελλάδα ίσως να μην εξυπηρετεί τα σχέδιά τους.
Τελικά τι λείπει από τη χώρα μας; Μήπως ο κοινός νους;
Τα βλαστοκύτταρα είτε φυλάσσονται στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα έχουν ακριβώς τις ίδιες εφαρμογές και υπόκεινται στους ίδιους ποιοτικούς ελέγχους. Αφού κατά γενική ομολογία ο καταλληλότερος συμβατός δότης για τη θεραπεία της λευχαιμίας είναι ο υγιής αδελφός γιατί άραγε αποθαρρύνουν τις οικογένειες που αποφασίζουν την οικογενειακή φύλαξη, αντί να ενθαρρύνουν τους υπόλοιπους να μην πετάξουν τα βλαστοκύτταρα κατά τη γέννηση; Πού θα βρεθεί το δείγμα του αδελφού εάν το έχει δωρίσει στη δημόσια τράπεζα ανώνυμα; Και τελικά πόσα από τα δείγματα που δωρίζονται τελικά κρυοσυντηρούνται; Γιατί αποκρύπτουν ότι η αλλογενής μεταμόσχευση δεν σημαίνει ίαση. Σημαίνει μια διαρκή μάχη για να μην απορριφθεί το μόσχευμα και μακροχρόνια λήψη φαρμάκων με πολλές παρενέργειες. Σταχυολογώντας τα «στατιστικά στοιχεία» τα οποία κατά καιρούς κατευθυνόμενα δημοσιεύονται αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν η πιθανότητα να βρεθεί ένα συμβατό μόσχευμα από μια δημόσια τράπεζα να είναι 1/30 και από την άλλη οι 9/30 (30%) ασθενείς να μη βρίσκουν ποτέ ένα συμβατό μόσχευμα; Τέλος γιατί αποκρύπτουν ότι ακόμη και τα λεγόμενα «συμβατά» μοσχεύματα σε ένα μεγάλο ποσοστό άνω του 30-60% τελικά απορρίπτονται από τον ασθενή:
Ο όρος «εμπορική εκμετάλλευση» του ομφαλίου αίματος που χρησιμοποιείται από ορισμένους χαρακτηρίζει μάλλον τη δημόσια χρήση, δεδομένου ότι είναι γνωστό ότι οι γονείς πολλές φορές πληρώνουν για να δωρίσουν κάτι το οποίο δεν τους ανήκει, ενώ στο χρόνο που πραγματοποιείται η δωρεά δεν έχουν εξουσιοδοτηθεί για να το πράξουν από το νεογέννητο παιδί τους. Το κόστος που θα πληρώσουν στο μέλλον οι γονείς που αναζητούν εναγωνίως ένα μόσχευμα που μπορεί να σώσει τη ζωή του παιδιού τους, ακόμα και εάν δώρισαν το δικό τους είναι στις καλύτερες των περιπτώσεων περίπου 30.000 ευρώ. Πόσα χρήματα όμως θα μπορούσε να δώσει ένας γονιός για να σώσει το παιδί του;
Το μοντέλο της υβριδικής φύλαξης το οποίο κατά καιρούς προωθείται, αναφέρεται στο ότι οι γονείς κρατούν προσωρινά το μόσχευμα για οικογενειακή χρήση και κάνουν γνωστή την ιστοσυμβατότητα του παιδιού τους. Στην περίπτωση που το χρειαστεί ένας συμβατός ασθενή ανά τον κόσμο θα τους επιστρέφεται το κόστος και η δημόσια τράπεζα θα κάνει τη δική της χρέωση. Πολλά τα ηθικά θέματα, αφού η ίδια η δημόσια τράπεζα θα εκμεταλλεύεται προς όφελός της ένα οικογενειακό δείγμα. Πώς η οικογενειακή φύλαξη που στην ακριβότερη μορφή της κοστίζει 1.800 ευρώ θα καταλήγει στη δημόσια έναντι 30.000 ευρώ; Σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία σε έγκριτα ιατρικά περιοδικά τo 2008, η πιθανότητα να χρησιμοποιήσει κάποιος τα βλαστοκύτταρά του είναι 1/200 και ένας στους τρεις χρόνια πάσχοντες ασθενείς άνω των 65 ετών θα ωφελούνταν με τα σημερινά δεδομένα, εάν είχε φυλάξει τα βλαστοκύτταρα κατά τη γέννησή του. Ο αριθμός 1/3.500 έως 1/35.000 που κάποιοι παρουσιάζουν και επαναλαμβάνουν αφορά σήμερα την πιθανότητα να χρησιμοποιήσει κάποιος τα βλαστοκύτταρά του ίσως στην πρώτη παιδική ηλικία για την περίπτωση της λευχαιμίας και μόνο.
Σήμερα σε όλο τον κόσμο βρίσκονται σε εξέλιξη ή έχουν ολοκληρωθεί 3.023 εγκεκριμένες κλινικές μελέτες με βλαστοκύτταρα του τύπου του ενήλικα, εκ των οποίων οι 904 χρησιμοποιούν βλαστοκύτταρα που προέρχονται από τον ίδιο τον ασθενή, και από αυτές οι 11 αφορούν χρήσεις του αίματος του πλακούντα. Οι χρήσεις αυτές δεν αναφέρονται στις αιματολογικές ασθένειες, αλλά σε άλλες παθήσεις. Συνεπώς, η όποια αιματολογική εταιρεία, με την υποστήριξη της ξένης φαρμακοβιομηχανίας, δεν είναι επιστημονικά σε θέση να εκδίδει παραπλανητικές ανακοινώσεις του τύπου «ή στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε».
Η εφαρμογή των βλαστοκυττάρων στη θεραπευτική, μπορεί μεν να «ενοχλεί» ή να «απειλεί» εμπορικά ορισμένα προϊόντα, υπηρεσίες και ιατρικές ομάδες, δεν παύει όμως είναι δρόμος άνευ επιστροφής για την ιατρική. Αντί λοιπόν να εμποδίζουμε και να καθυστερούμε την εξέλιξη της επιστήμης, καλό θα ήταν ο καθένας από την πλευρά του να αξιοποιήσει τις νέες αυτές γνώσεις προς όφελος των ασθενών.
Είναι απαράδεκτο και αντιδεοντολογικό να ενημερώνονται ανεύθυνα οι γονείς οτι τα εμβρυικά βλαστοκύτταρα, απομεινάρια των εξωσωματικών γονιμοποιήσεων, θα αποτελέσουν τη λύση του μέλλοντος. Βέβαια τα βλαστοκύτταρα αυτά με τη μορφή κυτταρικών σειρών θα μπορούσαν, αν ξεπεραστούν τα προβλήματα απόρριψης και καρκινογέννεσης, σε αντίθεση με τα αυτόλογα κύτταρα που προέρχονται από τον ίδιο τον ασθενή, να ελεγχθούν εμπορικά, και αυτό βέβαια θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον σε ορισμένους κύκλους. Σήμερα οι εξελίξεις στην έρευνα και στις εφαρμογές των βλαστοκυττάρων προχωράνε πιο γρήγορα από παλαιωμένες ανακοινώσεις δύσκαμπτων διεθνών οργανισμών, και θα πρέπει πολύ πιο συχνά να γίνεται επαναξιολόγηση των νεότερων δεδομένων και επαναπροσδιορισμός των νέων κατευθύνσεων.
ΚΟΚΚΩΝΑ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Τηλ: 6944677746
28.05.10
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
Τα τελευταία χρόνια με συνεχείς αναδημοσιεύσεις και χωρίς προσθήκη νέων δεδομένων διαιωνίζεται τεχνηέντως μια αντιπαράθεση ανάμεσα στην επιλογή των γονέων να φυλάξουν τα βλαστοκύτταρα του παιδιού τους στον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα. Με ελλιπή, αντιφατική και ανακριβή παράθεση επιστημονικών δεδομένων καλούνται οι γονείς μέσω των δημοσιευμάτων να επιλέξουν τον δημόσιο τομέα, γνωστού όντως ότι τα βλαστοκύτταρα 85.000 γεννήσεων κατ έτος στην Ελλάδα καταλήγουν στα άχρηστα των χειρουργείων. Οι υπόλοιπες 15.000 επιλέγουν τον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα κατόπιν ενημέρωσης και συνειδητής επιλογής, η οποία σχετίζεται με τις ανάγκες και τις προτεραιότητες της κάθε οικογένειας.
Σήμερα σε όλο τον κόσμο βρίσκονται σε εξέλιξη ή έχουν ολοκληρωθεί 3023 εγκεκριμένες κλινικές μελέτες με βλαστοκύτταρα του τύπου του ενήλικα, εκ των οποίων οι 904 χρησιμοποιούν βλαστοκύτταρα που προέρχονται από τον ίδιο τον ασθενή, είναι αυτόλογα, και από αυτές οι 11 αφορούν χρήσεις του αίματος του πλακούντα. Καμία από αυτές τις μελέτες δεν χρησιμοποιεί εμβρυικά βλαστοκύτταρα, τα οποία ενοχοποιούνται για εμφάνιση όγκων στα σημεία της χορήγησης, λόγω ανεξέλεγκτου πολλαπλασιασμού. Πρέπει να σημειώσουμε, ότι τα βλαστοκύτταρα του πλακούντα ανήκουν στον τύπο του ενήλικα και η ασφάλειά τους έχει δοκιμαστεί τα τελευταία 20 χρόνια.
Η επιστημονική αλήθεια σήμερα για τις χρήσεις των βλαστοκυττάρων δεν στηρίζεται στον φανατισμό των υποστηρικτών της διόγκωσης του δημόσιου τομέα, ούτε και στην επιστημονική ανεπάρκεια του ιδιωτικού τομέα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γαλλία όπου δεν υπάρχουν ιδιωτικές τράπεζες βλαστοκυττάρων, το δημόσιο δίκτυο των τραπεζών είχε καταφέρει να συντηρήσει μέχρι το 2008 μόλις 7000 μονάδες από τις 500000 περίπου γεννήσεις που γίνονται στη χώρα αυτή κάθε χρόνο. Το αποτέλεσμα είναι η Γαλλία να εισάγει αιμοποιητικά μοσχεύματα με ένα κόστος 15.000 – 25.000 € ανά μόσχευμα. Το 2007 το 67% των αιμοποιητικών μοσχευμάτων που χρησιμοποιήθηκαν στη Γαλλία ήταν εισαγόμενα με ένα επιπλέον κόστος 3,6 εκατομμύρια € για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Σε όλο τον κόσμο τα ποσοστά φύλαξης βλαστοκυττάρων στον ιδιωτικό τομέα είναι πολύ υψηλότερα σε σχέση με τον δημόσιο τομέα και ποτέ μέχρι σήμερα δεν διέκοψε τη λειτουργία της ιδιωτική τράπεζα φύλαξης σε αντίθεση με τον δημόσιο τομέα όπου κατ επανάληψη δημόσιες τράπεζες αναστέλλουν τη λειτουργία τους για οικονομικούς λόγους. Στην Ιταλία και τη Γαλλία όπου ποτέ δεν λειτούργησαν ιδιωτικές τράπεζες η αποστολή βλαστοκυττάρων στο εξωτερικό είναι συνήθης τακτική, με συνεχή εκροή συναλλάγματος προς το εξωτερικό κάτι που για πολλά χρόνια συνέβαινε και στη χώρα μας μέχρι που δημιουργήθηκαν ελληνικές τράπεζες.
Η ποιότητα αλλά και η καταλληλότητα χρήσης των βλαστοκυττάρων του πλακούντα είτε φυλάσσονται στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα είναι η ίδια. Στον ιδιωτικό τομέα επειδή τα μοσχεύματα φυλάσσονται επώνυμα υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου κάθε δείγματος στην περίπτωση που το παιδί σε πολύ μικρή ηλικία αρρωστήσει από λευχαιμία και έχει φυλάξει τα βλαστοκύτταρά του. Άρα λοιπόν περισσότερο κινδυνεύει ένα παιδί από ένα μη ελεγμένο αλλογενές μόσχευμα παρά από ένα ελεγμένο δικό του, εκτός του ότι υφίσταται όλες τις επιπλοκές της αλλογενούς μεταμόσχευσης, με κυριότερη την απόρριψη. Στην πράξη έχουν χορηγηθεί βλαστοκύτταρα του ίδιου του παιδιού για τη θεραπεία της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας με αποτέλεσμα ίαση. Τα διλήμματα είναι πολλά, και η τελική απόφαση είναι εξατομικευμένη και πάντα προς το συμφέρον του ασθενούς. Οι Έλληνες γονείς έχουν ελλιπώς ενημερωθεί από την δημόσια τράπεζα και σήμερα πιστεύουν ότι η δωρεά των βλαστοκυττάρων προς την κοινωνία συνοδεύεται και από αντίστοιχη δωρεά της δημόσιας τράπεζας προς αυτούς. Στην πραγματικότητα η χρέωση των βλαστοκυττάρων από τη δημόσια τράπεζα είναι δεκαπλάσια της αξίας φύλαξης από τον ιδιωτικό τομέα, άσχετα εάν κάποιος είναι δωρητής.
Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα από τον ιστό του ομφαλίου λώρου τα οποία η δημόσια τράπεζα φυλάσσει για λογαριασμό της οικογένειας επί αμοιβή, έχουν ακριβώς τις ίδιες πιθανότητες προδιάθεσης για λευχαιμία όπως και το αίμα του πλακούντα. Επομένως η ενημέρωση που παρέχεται από τη δημόσια τράπεζα στερείται επιστημονικής βάσης, δεδομένου ότι και τα δύο είδη κυττάρων επειδή έχουν κοινή προέλευση είναι υγιή ή πάσχουν ταυτόχρονα, κάτι το οποίο κατ επανάληψη έχουμε δηλώσει.
Η ιατρική επιστήμη βρίσκεται στη φάση όπου συσσωρευμένα αποτελέσματα έρευνας μεταφέρονται στην κλινική πράξη με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη χρήση μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων του λιπώδους ιστού σε αντικατάσταση οποιασδήποτε άλλης πηγής, περιλαμβανομένου και του μυελού των οστών, λόγω της εύκολης λήψης, της ασφάλειας χρήσης και του μεγάλου αριθμού τους.
Προκαλεί απογοήτευση το γεγονός Έλληνες επιστήμονες εντεταλμένοι για τη γονιδιακή θεραπεία της μεσογειακής αναιμίας στη χώρα μας, για την οποία ουδέποτε έδωσαν ένα θεραπευτικό αποτέλεσμα, στη δύση της καριέρας τους να συνδέουν το όνομά τους με αντιεπιστημονικές δηλώσεις για δήθεν αναπόδεικτες χρήσεις των βλαστοκυττάρων του πλακούντα. Βρίσκονται αντιμέτωποι και έκθετοι μπροστά στη διεθνή επιστημονική κοινότητα και τις εξελίξεις στον τομέα των κυτταρικών θεραπειών.
Θεωρείται απαράδεκτο οι Έλληνες πολίτες να παραπληροφορούνται και να ελπίζουν στις αλλογενείς, ανασφαλείς και ανήθικες χρήσεις των εμβρυικών βλαστοκυττάρων για τα οποία υπάρχουν αποδείξεις καρκινογένεσης. Έτσι λοιπόν βρίσκονται διχασμένοι ακούγοντας από τον ίδιο επιστήμονα ότι τα βλαστοκύτταρα του μέλλοντος είναι τα εμβρυικά και από την άλλη ότι αυτά έχουν δοκιμαστεί σε παιδιά και τους έχουν δημιουργήσει όγκους. Ο ίδιος ακόμα υποστηρίζει ότι τα κύτταρα του δέρματος αποτελούν εναλλακτική λύση και δεν χρειάζεται οι γονείς να καταφεύγουν στη φύλαξη του αίματος του πλακούντα. Σήμερα θα πρέπει να ανασκευάσει την άποψή του μετά από νεότερες έρευνες, όπως ήταν και αναμενόμενο άλλωστε, ότι τα βλαστοκύτταρα που προκύπτουν από το δέρμα μετά από γενετική τροποποίηση είναι πολύ γηρασμένα, έχουν την ηλικία του δότη και μετά από ελάχιστες κυτταρικές διαιρέσεις πεθαίνουν χωρίς να έχουν καμία προοπτική χρήσης. Τέτοιες έρευνες δεν μεταφέρθηκαν ποτέ στον ασθενή.
ΚΟΚΚΩΝΑ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Τηλ: 6944677746